Wonderschoon Slovenië

Daar gaan we dan! 4 Maanden op reis met 4 gezinsleden in 1 camper (en soms op 2 fietsen) door 11 landen. 120 Nachten (of zoals Kynar en Yenthe redeneren: 120 ijsjes) met elkaar op avontuur. Wat ooit als droom was gestart, is nu gewoon begonnen. Na 2 weken voelt het nog steeds als vakantie, benieuwd of dat überhaupt verandert. Want wat is het verschil tussen ‘reizen’ en ‘vakantie’ eigenlijk? 

De voorbereiding bestond traditioneel uit weinig anders dan een startrichting bepalen, paar boodschappen doen, camper volgooien met kleding (je neemt voor 3 weken evenveel mee als voor 4 maanden) en vooral heel veel uitzwaaiknuffels uitdelen en incasseren.
Op vrijdag 1 juli stapten we in om helemaal te rijden tot aan….: Hoenderlo. Welgeteld 34 min. verderop. Want onze trip startte met een heerlijk weekendje kamperen met vrienden midden op de Veluwe. Kynar was opgetogen dat er zoveel vriendjes mee gingen op reis, groot was dan ook zijn teleurstelling toen we op zondag de camping uit reden en naar links afsloegen, waar de rest naar rechts reed. Gelukkig hadden we een groot krat vol verrassingen mee gekregen en werd er de eerste kilometers richting Duitsland driftig gekleurd. Dat is sowieso al 1 groot voordeel van een camper; die muppets zitten de helft van de reistijd gewoon te spelen, zodat de andere helft slechts gevuld hoeft te worden met luisterboekjes, af en toe een filmpje en kreten als ‘nee, jullie krijgen nog geen snoepje’, ‘nee, we zijn er nog niet bijna’ en ‘niet je dino opeten!’ (“Nee, ik lik ‘m gewoon. Dan wordt ie schoon”).

Het grove plan voor de eerste dagen is om in rustige etappes (2,5 – 3 uur per dag) naar Slovenië te rijden en onderweg vooral al meteen het vakantiegevoel mee te pakken. En dankzij het heerlijke weer lukt dat ook volledig. Zo plonsen we via het Naumburgse buitenzwembad, de Rothsee en de Chiemsee naar Slovenië, waar het op dag van aankomst (do. 7 juli) KEIHARD regent en onweert. Wel mooi in de bergen, maar niet zo vakantieachtig. Gelukkig blijkt dat zeer kortstondig en hebben we sindsdien alleen nog maar prachtig zomerweer. We starten in het Triglav Nat. Park, 4 nachten op een camping aan de rivier de Soca. Dat is een mega heldere groen blauwe rivier vol raft- en kayak-mogelijkheden. Activiteiten die vanwege een peutertweeling deze reis vooral aan ons voorbij zullen gaan, maar wat ook betekent: machtig mooie canyons om te bekijken, waterval-trails te bewandelen en stroomversnelling rotsen te beklimmen. 

Kynar voelt zich apetrots op zijn nieuwe bergschoenen (en ziet er ook wisselend megastoer en megaschattig in uit) en Yenthe huppelt over het algemeen sowieso de berg op met vlechtjes en al, dus die zijn helemaal in hun element hier. In de ochtend gaan we vaak op pad de bergen in, om ’s middags een beetje te spelen rond de camper of in de Soca. Kynar en Yenthe bewijzen zich volop Hollanders met hun dammen-bouw-praktijken. 

Het zou geen Elgar en Rianne vakantie zijn als we ons niet op dag 2 bedenken dat het (in 28 graden) ‘wel leuk zou zijn’ om ‘even’ naar het bergdorpje verderop te fietsen voor een koffie en taartje. Het feit dat we door elke mountainbiker / wielrenner / e-biker die we tegenkomen fronsend worden aangekeken, doet niet perse een belletje rinkelen. (Zie je het voor je: 2 normaal geklede volwassenen op een stadsfiets met een (gevuld) kinderzitje de berg op, tussen allerlei in vol sportornaat gestoken atleten. Dat kunnen dus alleen wij bedenken). Het feit dat we na 1 km. al 3 keer belachelijk steil omhoog en weer naar beneden moeten racen, doet ons op z’n hoogst ietwat angstig zijn voor spierpijn de volgende dag. Bezweet (maar 0x afgestapt op een steile helling) en voldaan komen we aan in Bovec.
Yenthe is wel erg verbaasd waarom papa nog aan mama moet leren hoe ze moet fietsen, maar dat komt vooral door de nieuwe versnelling systematiek met links en rechts schakelen. Handig idee om dat gr*&m pff&@#fff op allerlei berghellingen onder de knie te willen krijgen. (“Nee schatje, met je linkerVINGER en rechterDUIM is lichter schakelen!” “Nee mop, dat is nu dus de verkeerde”) (Wat de f* is dat nou weer, dat ze dat aan beide kanten anders doen? Dat kan alleen maar door een man bedacht zijn.) Hoe dan ook, de koffie en taart smaakten extra lekker en sindsdien hebben we vele extra hellingen beklommen. Met de fiets de omgeving rond een camping verkennen is nou eenmaal vet relaxed in het kader van flexibiliteit, parkeren en peutermoeheid.

Kynar en Yenthe vermaken zich intussen volop. Ze spelen megaveel samen, verzinnen de grootste fantasieverhalen en vallen ’s avonds als een blok in slaap na alle indrukken. Om zo tegen 8 uur rustig wakker te worden. Ze vragen weinig naar ‘thuis’ (“ 'thuis’ is nu onze camper toch?”), maar denken wel op elke berghoek bekenden tegen te komen en zijn ook benieuwd of nichtje Y, vriendje X of oma/opa Z de weg naar Slovenië wel zullen weten te vinden. En ze zijn enorm schattig als ze hand in hand de camping over huppelen om voor het eerst ‘alleen’ naar de speeltuin te gaan.

Na een paar dagen aan de ene kant van het nationale park te hebben vertoefd, rijden we door naar het meer van Bled, aan de andere kant van Triglav. Dat is een idioot mooi turquoise meer met pittoresk eiland en kerkje in het midden, waar je in zo’n 45 min. omheen fietst. We springen er (uiteraard) in, we bekijken het vanaf boven (leuk klimmetje), we picknicken op de oevers en we grijpen K&Y bij hun lurven omdat zij vanaf het vlonder-pad bijna het meer in kukelen bij het ‘aaien van de vissen’. Op de camping worden heuse loopfietsraces georganiseerd met andere kindjes, terwijl Elgar en ik bijkomen met een biertje/wijntje. Ook wandelen we door de Vintgar kloof en –bij het meer van Bohinj- de Mostnica Kloof en de Savica waterval trail. Ook het meer van Bohinj is fantastisch, ingeklemd tussen vette bergtoppen en met een heerlijke watertemperatuur. 

Supertof, al dat natuurgeweld, maar het voorlopig hoogtepunt voor K&Y is toch echt de zomerrodelbaan bij Bled. Waar –ik moet toegeven- Elgar en ik ook meer plezier hebben gehad dan voor een volwassene respectabel is; lang leve de regel dat elke mini door een volwassene begeleid moet worden. De afdalingsgrijns is de hele dag niet van ons gezicht te krijgen.

De camper blijkt ook na 2,5 week een waar paradijs; alles heeft een eigen plek, er is ruimte zat en alles doet het zoals het hoort. Scheelt ook dat we tot nu toe de hele dag buiten kunnen leven (en eten), waardoor je leefruimte sowieso veel groter dan de camper zelf is, maar toch. En nee, ik heb zelf nog geen kilometer gereden, maar met dit reistempo (en dus max 2,5 uur per keer rijden) hoeft Elgar ook nog niet afgewisseld te worden. Het is trouwens hard werken zat met het navigeren, uitzoeken van volgende go-to's en campings, appels uitdelen, broodjes smeren en Woezel en Pip luisterverhaaltjes opzetten. Dus Elgar is ook helemaal tevreden met deze taakverdeling onderweg.

Dit typende zijn we net de bergen uitgereden, met een koffiepauze bij historisch dorpje Radovljica, en maken we nu plannen voor het bezoeken van hoofdstad Ljubljana, dat 5 km. fietsen van onze huidige camping ligt. Dan nog een beetje het oosten van Slovenië in om vervolgens naar Kroatië te koersen. Daarna volgt Oostenrijk voor een kort weerzien met gezin Schenk (ouders, zussen, aanhang en kinderen) en dan Italië, Corsica, Frankrijk, Spanje en Portugal. Maar zover zijn we nog láng niet! 

Wie denkt dat het op zo’n reis alleen maar hosanna en relaxed is heeft gedeeltelijk gelijk. Een deel van de energie moet ook worden besteed aan het bezweren van enkele peuter driftbuien, het voorkomen dat peuters het ravijn in springen en het motiveren van peuters om de laatste kilometer van de prachtige wandeltocht ook vooral lekker te blijven lopen. (Want dat doen ze nogal stoer, de peuterrugzakken zijn nog maar 1 keer uit de camper gekomen.) Daarnaast zit de tweeling in het (hopelijk!) toppunt van hun waarom-fase en komen ze in deze nieuwe omgeving met een heel arsenaal aan nieuwe waaroms op de proppen. Waarom maken krekels dit geluid? Waarom onweert het? Waarom valt de één uit de hangmat als de ander daar superhard tegenaan duwt…? Oftewel; het is soms best hard werken ;-)

Tussenanalyse 1
Het is ongekend luxe om een prachtig land als dit te verkennen, zonder tijdsdruk en met zoveel quality time met elkaar. Gewoon mega genieten en tegelijkertijd heel onwerkelijk dat dit nog enkele maanden zal voortduren. We hopen dat jullie in Nederland en/of op vakantie ook een fijne zomer beleven en dat we jullie op deze manier een beetje hebben kunnen laten meegenieten van onze avonturen!

Heel veel liefs van ons! 

Nog even dit:

Helaas heeft onze huurder zeer last minute zijn plannen gewijzigd (we waren zelfs al onderweg). Wat dus betekent dat ons prachtige huis beschikbaar is voor iemand (/iemanden) die tot 30 oktober in hartje Amersfoort willen wonen voor een schappelijke prijs. Ken jij iemand die hier interesse in kan hebben? App / bel /mail ons vooral even!

Welkom op onze reisblog bij Reislogger! Hier vind je al onze reisverhalen en foto’s. Wil je op de hoogte blijven van onze camper belevenissen? Meld je dan aan voor de mailinglijst!